Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
Την ομάδα εργασίας αποτελούν οι μαθητές:
v Λίγα λόγια για τον συγγραφέα και την εποχή που
γράφτηκε.
v Σύντομα η υπόθεση.
v Υπάρχουν κοινωνικοί προβληματισμοί και μηνύματα στο έργο;
v Θα μπορούσε κατά τη γνώμη σας το έργο αυτό να αγγίξει τους
νέους της εποχής μας; Να δικαιολογήσετε την απάντησή σας. Σημειωτέον το έργο
παίχτηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το 2017.
v Ερμηνεύω τον τίτλο.
Σημείωμα σκηνοθέτη
Η Αυλή των Θαυμάτων παίχτηκε για πρώτη
φορά το 1957 από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν με τεράστια επιτυχία. Από
τότε παίζεται και ξαναπαίζεται κερδίζοντας τη συγκίνηση χιλιάδων θεατών. Είναι
το έργο σταθμός του ελληνικού θεάτρου που επηρέασε πολλούς νεότερους
συγγραφείς. Είναι η τέταρτη φορά που «εισβάλλω» στο αριστούργημα του Ιάκωβου
Καμπανέλλη και κάθε φορά διαπιστώνω τις αρετές του, τη βαθιά ελληνικότητά του,
την έξοχη θεατρική δομή, τους ολοκληρωμένους και αναγνωρίσιμους χαρακτήρες, τη
γνήσια αναπαράσταση της μετεμφυλιακής εποχής και την αυθεντικότητα της ζωής
μιας πολυπρόσωπης λαϊκής κοινότητας, που βρίσκεται σε μια φτωχική αυλή της
Αθήνας. Εκεί μέσα συγκατοικούν ξεριζωμένοι πρόσφυγες, εσωτερικοί μετανάστες της
ελληνικής περιφέρειας και άλλοι απόκληροι, με τις χαρές, τις λύπες, τις αγάπες,
τους καβγάδες, τις απογοητεύσεις και τα ανεκπλήρωτα όνειρα για καλύτερη
ζωή.
Συντροφιά τους πάντα, η φτώχια, η μίζερη
ζωή, η ανασφάλεια, η ανεργία, η ανάγκη της μετανάστευσης και το ξεθεμελίωμά
τους από την αμείλικτη ανοικοδόμηση, που θα πνίξει τις πόλεις με τσιμεντένιες
πολυκατοικίες.
Πιστεύω πως η Αυλή των Θαυμάτων δεν πρέπει
να παρασταθεί -τουλάχιστον ακόμα- ως έργο της σύγχρονης εποχής, ούτε να
μοντερνοποιηθεί, να αποδομηθεί, να αφηγηματοποιηθεί και ούτε… να αποκαθηλωθεί,
θα χάσει τους χυμούς τις ανάσες και την αύρα του.
Το έργο μοιάζει από μόνο του σύγχρονο,
γιατί όσα δεινά περνούσε τότε η χώρα, τα ίδια περνάει, δυστυχώς, και σήμερα. Το
μόνο που τόλμησα, ήταν να φωτίσω περισσότερο την εποχή του έργου με τέσσερα
τραγούδια, σαν ιντερμέδια, σε μουσική του Διονύση Τσακνή, στίχους της Λίνας
Νικολακοπούλου και με κινηματογραφημένες σκηνές της Μικρασιατικής Καταστροφής,
των φτωχογειτονιών, της μετανάστευσης και της καταστροφικής αντιπαροχής.
Είναι μεγάλη τιμή για μένα που το ΚΘΒΕ μου
ανέθεσε να σκηνοθετήσω το σπουδαίο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη και να
συνεργαστώ με τους υπέροχους συντελεστές της παράστασης. Τους ευχαριστώ όλους.
http://www.ntng.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=2&production=45953
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου